forum życia rodzinnego

Dominik

"Jesteś przyjacielem
Jesteś przyjacielem, ponieważ jesteś węzłem,
który łączy, lecz nie zniewala.
Przyjacielem, ponieważ jesteś podmuchem,
który uspokaja, lecz nie usypia.
Przyjacielem, ponieważ jesteś bratem,
który poprawia, lecz nie upokarza.
Przyjacielem, ponieważ jesteś wzrokiem,
który śledzi, lecz nie osądza.
Przyjacielem, ponieważ jesteś ręką,
która prowadzi, lecz nie ciągnie na siłę.
Przyjacielem, ponieważ jesteś oazą,
która pokrzepia, lecz nie zatrzymuje.
Przyjacielem, ponieważ jesteś sercem,
które kocha, lecz nie zmusza.
Przyjacielem, ponieważ jesteś czułością,
która chroni, lecz nie podporządkowuje.
Przyjacielem, ponieważ jesteś obrazem Boga
- właśnie dlatego."

Helena Oshiro

Ten piękny wiersz zaczerpnięty ze strony:
[link widoczny dla zalogowanych] pragnąłbym zadedykować wszystkim tym, którzy pragną być dobrymi i odpowiedzialnymi Rodzicami.
Opiekunami i przewodnikami dla swojego Dziecka.
Idea piękna ....
Tylko - jak ją zrealizować w życiu zastanawiam się

Zapraszam do dyskusji Wesoly

Annnika

To ja może rzucę moją teorię - może ktoś skomentuje Mruga

. Bo nie chcę pisać kilometrowego postu tak na początek.

Odpowiedzialny rodzic - to nie kumpel, ale ktoś, kto dziecko traktuje z szacunkiem należnym człowiekowi.

Ustala zasady, reguły i o ograniczenia ,ale pozwala im dojrzewać wraz z pociechą.

Jest stały, stabilny, ale nie zaskorupiały i skamieniały.

Tak na poczatek...

Zygmunt

Anniko

Fajnie rozpoczelas.Ja tylko dodam, ze

dobry rodzic to ten, ktory Slowem Bozym.

Annnika

Dominik

Do tego, co napisałaś, Annniko dodałbym, by były to jasno określone zasady i konsekwentnie (choć nie rygorystycznie) przestrzegane.
Na dodatek - przy uwzględnieniu charakteru i predyspozycji dziecka.

Annnika

Oczywiście, trudno wymagać np. od 6-letniego dziecka, żeby dokładnie zmywało naczynia, ale np. wycieranie kurzuz z półek jest absolutnei w jego możliwościach... no i jedno dziecko jest bardziej "rozgarnięte" inne mniej... Mruga

Anowi

Być rodzicem,to piękne,ale zarazem najtrudniejsze zadanie człowieka.Oczywiście ,biorę pod uwagę odpowiedzialne rodzicielstwo,które ma na celu przelać wszystkie wartości godne naszego człowieczeństwa tak,aby dzieci nasze wyrosły na ludzi o pięknym ,pełnym miłości sercu do bliznich.Jest to wielką sztuką i wymaga pracy nie tylko nad dzieckiem,ale i nad samym sobą,aby dawać dobry przykład.Być rodzicem,to odpowiedzialność za ukształtowanie młodego człowieka tak,abyśmy owoców tego wychowania nie musieli się wstydzić przed samym Panem,przede wszystkim.A odchodząc z tego świata ,zostawić swe potomstwo ze spokojnym sercem,że wychowałam swoje pociechy na chwałę Pana.To jest piękne uczucie,ja już takowe mam i z podniesionym czołem ,mogę spojrzeć na Szefa i powiedzieć ,że zadanie wypełnione,oczywiście z pomocą łaski Bożej,która umocniła mnie ,aby właśnie moje dzieci były prawdziwymi dziećmi Bożymi.Z całego serca jestem wdzięczna Bogu,że obdarzył mnie tak wielkim darem.

Nicol@

Iwona, tak pięknie to napisałaś, że już nie trzeba by nic dopisywać.
Ale niech się temat ciągnie dalej...

Moje zdanie to najogólniej:
Wychowując dziecko wychowujemy się razem z nim. Razem z nim dorastamy, dojrzewamy, stajemy sie lepsi, mniej grzeszymy, robimy dobre uczynki, bo
chcemy tak właśnie wychować dziecko. Wobec tego musimy mu dawać dobre wzorce swoim zachowaniem.
I, jeśli nawet zdarzyło się nam kiedyś być ludźmi klopotliwymi, grzesznymi, to teraz posiadając dziecko musimy się diametralnie zmienić! Zmienić na DOBRE!
Dla dobra naszego dziecka.
Tylko pytanie: dlaczego nie wszyscy rodzice to pojmują w ten sposób?

Anowi

Odpowiedz jest prosta,brak w nich dojrzałości.

Dominik

Dodajmy - "dojrzałość" można niejako "wpoić" właściwym wychowaniem ...

Anowi

Dominiku , po części masz rację, lecz młody człowiek musi umieć tę dojrzałość rozwijać i pielęgnować, gdyż można ją zagubić z różnych przyczyn.

Dominik

Najgorszym "objawem" współczesnych czasów jaki mam okazję zaobserwować to fakt, że coraz więcej młodych ludzi zamiast "popisywać" się wiedzą, kulturą, dojrzałościa i odpowiedzialnością przed innymi - popisuje się zazwyczaj ...
.... Czymś zupełnie odwrotnym .... Smutny

Kazimierz

Bo Dominiku teraz jest tak , ze ludzie bardzo staraja sie doskonalic postawe wobec pracy a zniadbuja postawe wobec samego zycia. To tak w skrocie . Mysle , ze sie rozumiemy. Jednym slowem - glowny problem to MIEC ważne

A nie BYC ważne

Anowi

Właśnie, mieć a nie być , to jest podstawa współczesnego świata.A już w ogóle chorym jest , kiedy ludzi ocenia się właśnie pod kątem posiadanego dobrobytu. To jest chore myślenie , wypaczające człowieczeństwo, prowadzące nie jednego człowieka do zguby.

Dominik

Pozwoliłem sobie wydzieliść wiadomość Kazimierza jako początek nowego tematu
http://forumrodzina.fora.pl/viewtopic.php?p=1916#1916
- uważam materiał Kazimierza za bardzo interesujący