forum życia rodzinnego

Anowi

Człowiek , kiedy rzetelnie spojrzy w oczy prawdzie o Bogu i o człowieku , skłania się do uznania swej małości , czyli do pokory .Istotą pokory jest przyznanie się do swej ludzkiej ograniczności i zależności , płynące z uznania potegi i wielkości Boga.Pokora znajduje wyraz w odniesieniu nie tylko do Boga , ale i do ludzi .Pokora nie pozwala wywyższać się ponad innych ludzi, tzn. wyniośle ich osądzać , surowo się do nich odnosić , zle o nich wyrażać , ponizać , czy nimi pomiatać.Pokora każe stawiać blizniego ponad siebie.

Dominik

Ja sądzę, że pokora jest również tym, co przede wszystkim pozwala nam głosić nauczanie Chrystusa nawet wbrew (i pomomo) przeciwnościom.
Z poszanowaniem innych - jednak stale i stanowczo ...

Anowi

Uzupełnieniem pokory jest wielkoduszność .Wielkoduszność kieruje ludzkie zamierzenia i czyny ku wielkości .Pokora pomaga nam , by mimo sukcesów i osiągnięć dojrzeć własną ograniczność , a zwłaszcza zależność od Boga . W oparciu o świadomość , że wszelkie dobro jest darem , człowiek pokorny składa z niego hołd i podziękę samemu Dawcy.

Dominik

Wydaje mi się, ze wiele osób zagubionych "w codzienności" nawet nie wie, tudno im pojąc pojęcie i postawę "wielkoduszności " ...

Anowi

Przykład wielkoduszności jest piękny np.w kwestii przebaczenia. Ten , który przebacza jest wielkoduszny.

Anowi

Wielkoduszność zakłada właściwe odniesienie do porządku moralnego .Wielkość ducha łączy się wewnetrznie z wysokim stopniem życia cnotliwego .Obejmuje jednak inne wartości ludzkie , w ogóle to wszystko , co składa się na wielkość człowieka w każdych wymiarach .Wielkość człowieka to , poza wielkością cnoty , wielkość wiedzy , przedsiebiorczości , przewodnictwa , praktycznego działania .Wielkodusznością zatem nie jest , żadną mirą , pogoń za godnościami i zaszczytami , lecz pragnienie służenia wzniosłym sprawom i realizowania wielkich dóbr.Moralność chrześcijańska zobowiązuje do wielkoduszności.